In onze serie gesprekken met voormalig gokverslaafden kijken we ditmaal over de grens en spreken we met Arne Nilis, zoon van de Belgische ex-topvoetballer Luc Nilis.

Zowel vader en zoon kregen te maken met een gokverslaving. Luc vertelde hierover uitgebreid in zijn boek “De Waarheid”.

Wij zijn benieuwd naar het verhaal van Arne die via social media op ons pad is gekomen, en we leggen hem een aantal vragen voor.

 

 

Rolf Slotboom: Hoi Arne. Op jouw Twitter beschrijf jij jezelf als ‘ervaringsdeskundige gokverslaving’. Kun je uitleggen hoe jouw gokverslaving is ontstaan? En, hoe ga je er nu mee om?

Arne Nilis: Ik ben voor het eerst in contact gekomen met het gokken via sportweddenschappen in een krantenkiosk. Dit was op mijn 13^e en begon allemaal zeer onschuldig. Later op mijn 18^e kwam ik in contact met Holland Casino, online gokwebsites en poker en begon mijn gokgedrag al snel te escaleren.

In zes jaar tijd heb ik toen enorm veel schade aangericht. Liegen tegen vrienden, het manipuleren van naasten en zelfs geld stelen om mijn verslaving maar te kunnen voeden. Via dokters, psychologen en ambulante hulpverlening lukte het mij maar niet om te stoppen met gokken, hoe hard ik ook mijn best deed.

Op het moment dat ik op het punt stond uit het leven te stappen kwam ik op 7 februari 2016 via SOLUTIONS Antwerpen in Zuid-Afrika terecht voor een opname van 3 maanden waar ik mijn nieuwe manier van leven ben begonnen zonder het gokken. Vandaag ben ik meer dan twee jaar gelukkig in herstel.

 

“In zes jaar tijd heb ik toen enorm veel schade aangericht. Liegen tegen vrienden, het manipuleren van naasten en zelfs geld stelen om mijn verslaving maar te kunnen voeden.”

 

Wanneer besefte je dat je mogelijk een gokprobleem had? Wanneer vertelde je dit aan jouw omgeving? En hoe waren de reacties?

Ik probeerde mijn gokgedrag zo goed mogelijk te verbergen voor mijn vrienden en familie. Mijn moeder is wel degene die altijd is blijven zeggen dat ik een probleem had. Ze had het gokgedrag van mijn vader ook snel door, en zag dat al snel bij mij evolueren. Ondanks dat ze mij hiermee vaak heeft geconfronteerd, wees ik altijd maar met de vinger terug en had ik het idee dat het gewoon goed met me ging en dat er niets aan de hand was. Vrienden van mij zeiden dan eerder dat ik hier gewoon maar mee moest stoppen, maar zo simpel was het niet natuurlijk.

 

Hoe zagen jouw dagen eruit?

De dagen tijdens mijn actieve verslaving bestonden natuurlijk alleen maar uit gokken. Het opstaan en de eerste gedachte is dan: hoe, waar en wat kan ik vandaag gokken. Ik probeerde mijn dagschema zo aan te passen dat ik hier zo veel mogelijk tijd voor had. Maaltijden waren niet nodig, ik verzorgde mijzelf helemaal niet en leefde vaak op Red Bull en snoep. Ik isoleerde me regelmatig achter mijn computer tot ik in slaap viel en als ik dan wakker werd ging ik weer verder met gokken.

Op dit punt was ik natuurlijk al ontslagen op mijn werk omdat ik mij altijd maar ziek meldde of niet kwam opdagen ten gevolge van het gokken tot de late uurtjes.

 

 

Welke spelen speelde je vooral? En waar? (Live, online, etc.)

Sportweddenschappen, pokeren, casino spelen. Maar de laatste twee jaar speelde ik alleen nog maar online. Online poker en online gokspelletjes met hogere bonussen.

 

Een gokverslaving komt gewoonlijk niet alleen; veelal is sprake van co-morbiditeit. Was dit bij jou ook het geval?

Bij mij was dit depressie. De realiteit gaf mij op een bepaald moment niet meer wat ik er van verwachtte. Zo creëerde ik de automatische vlucht naar het gokken waar ik niet moest denken aan al de negatieve dingen in de realiteit. Als ik niet kon gokken was ik depressief en ontstonden er in een latere fase suïcidale gedachten.

 

“De realiteit gaf mij op een bepaald moment niet meer wat ik er van verwachtte. Zo creëerde ik de automatische vlucht naar het gokken waar ik niet moest denken aan al de negatieve dingen in de realiteit.”

 

Hoe kijk jij aan tegen totale abstinentie, danwel verantwoord/gecontroleerd spelen. Welke stroming hang jij aan/heeft jouw voorkeur?

Voor een persoon met een afhankelijkheidsprobleem bestaat er geen gecontroleerd spelen. Hoe vaak dat ik mijzelf heb wijsgemaakt dat ik controle had over mijn gokgedrag, die gedachte nam mij altijd dubbel en dik terug. Totale abstinentie moet het enige streefdoel zijn voor iemand met een verslaving. Een alcoholverslaafde kan ook niet gecontroleerd drinken.

 

“Voor een persoon met een afhankelijkheidsprobleem bestaat er geen gecontroleerd spelen.”

 

Ben je wel eens gewaarschuwd door aanbieders van gokspelen over uw speelgedrag. Zo ja, hoe ging dit?

Ik ben één keertje aangesproken over mijn regelmatige bezoeken aan Holland Casino maar dat is het ook. Online ben ik nooit aangesproken over mijn gokgedrag.

 

Neem je iemand iets kwalijk?

Nee, ik ben verantwoordelijk voor mijn daden en ik accepteer ook dat ik verslaafd ben voor heel mijn leven. Alleen ik ben verantwoordelijk voor mijn gokgedrag en de gevolgen daarvan. Wel vind ik dat er veel erkenning mag komen voor dit probleem.

 

Welke hulp heb jij gehad bij het overwinnen van je verslaving – of is hiervan volgens jou geen sprake?

Zoals eerder vermeld ben ik via dokters, psychologen, ambulante hulpverlening en uiteindelijk een residentiële opname in een verslavingskliniek in Zuid-Afrika in herstel gekomen. Ik zal mijn verslaving ook nooit overwinnen. Ik ben verslaafd voor altijd en gokken is niet meer voor mij weg gelegd, ik heb hier vrede mee gesloten.

 

“Ik zal mijn verslaving ook nooit overwinnen. Ik ben verslaafd voor altijd en gokken is niet meer voor mij weg gelegd, ik heb hier vrede mee gesloten.”

 

Voor mensen die misschien nog nooit in een casino zijn geweest, en nog nooit poker, roulette of speelautomaten hebben gespeeld. Kun je aan hen uitleggen wat nu eigenlijk zo mooi is hieraan? Is dit het gevaar van verliezen, de spanning, het denken te hebben gevonden van winstgevende systemen misschien. Kun je dit beschrijven voor de leek?

In het begin vond ik gokken gewoon een interessant spelletje waar ik het probleem niet van in zag. Mijn eerste casino bezoek herinner ik me als gisteren dat er alleen maar mensen rondliepen met een lach op hun gezicht en een drankje in hun hand, een gezellig avondje uit zoals Holland Casino het noemt. Jammer genoeg wist ik totaal niet welke gevaren achter het gokken schuilden. Ikzelf kreeg er ook adrenaline van wat ik wel eens miste als ik niet op het veld stond, ik was ook voetballer. Ook was het een soort tijdverdrijf voor mij als ik mij weleens verveelde of eenzaam voelde. Tot het op een bepaald moment een vlucht werd uit emotioneel verdriet en het er zelfs niet meer toe deed of ik won of verloor, als ik maar gewoon de spanning kon voelen die het spel met zich mee bracht. En zo raakte ik verslaafd aan het constant ervaren van deze spanning afwachtend op het resultaat.

 

 

Frequente bezoekers van casino’s houden zich vaak bezig met allerlei systemen waarmee ze denken het casino te kunnen kloppen. Was dit bij jou ook zo?

Nee daar heb ik mijn tijd nooit in geïnvesteerd. Ik hield mij wel bezig met het beter worden in pokeren, een spel waar ik mezelf ook vaker wijsmaakte dit ik hier 100% controle over had en dat het alleen maar over vaardigheden ging.

 

Hoe zij jij de rol van winnen en verliezen als triggers voor gokverslaving?

Natuurlijk heb ik ook wel regelmatig gewonnen anders zou je het ook niet blijven doen. Maar winst ging er de volgende weken gewoon weer in en je bent altijd de verliezer op lange termijn. Het laatste jaar dat ik gokte won ik eens een heel groot bedrag, achteraf zie ik in dat het een vergiftigd geschenk was.

 

“Het laatste jaar dat ik gokte won ik eens een heel groot bedrag, achteraf zie ik in dat het een vergiftigd geschenk was.”

 

Als kinderen in de problemen komen hebben zij vaak hun ouders nodig om hen weer op het juiste pad te krijgen, of voor mentale danwel praktische steun. Kun je hier iets over vertellen?

Door mijn leugens en manipulatie om mijn verslaving in stand te houden, bracht dat enorm veel woede en frustratie mee bij mijn familie natuurlijk. Mijn moeder heeft me zelfs eens op straat gezet met al mijn kleding maar desondanks liet ze de deur wel altijd op een kier. Achter mijn rug om ging ze toch altijd zoeken naar hulp voor mij, keer op keer opnieuw. Ze geloofde er nog in dat het goed zou komen terwijl mijn gedrag en gemoedstoestand helemaal niet ok waren.

 

“Door mijn leugens en manipulatie om mijn verslaving in stand te houden, bracht dat enorm veel woede en frustratie mee bij mijn familie.”

 

‘Over een verslaving heen komen’ is in de praktijk lastig, want de drang blijft vrijwel altijd. Het is vaak meer op rationele gronden (‘het is gewoon niet goed voor me/ik moet het niet doen’) of door het wegnemen van gelegenheid (‘ik zorg dat ik niet meer in de situatie kom’), maar altijd met het risico op terugval. Hoe zit dat bij jou?

Door te accepteren dat ik de ziekte verslaving voor altijd bij mij zal dragen helpt het mij om hier hand in hand mee te wandelen. Het draait ook allemaal om veel meer dan gewoon stoppen met gokken. Ik heb een nieuwe manier van leven gevonden zonder het gokken en ben een totaal ander persoon momenteel.

Door mijn opname kreeg ik een heel goede blik over waarom ik altijd ging gokken, welke slechte vrienden ik had, welke plaatsen ik moest vermijden, hoe ik moest omgaan met lust, noem maar op. Ik organiseer wekelijks een zelfhulpgroep waar ik enorm veel belang aan zal hechten heel mijn leven lang om toch maar in contact te staan met mijn verslaving. Ik ben vandaag de dag een sociale gelukkige kerel die niet meer zal vluchten van teleurstellingen in het leven.

 

“Ik ben vandaag de dag een sociale gelukkige kerel die niet meer zal vluchten van teleurstellingen in het leven.”

 

Wat doe je nu met je tijd? Heb je iets anders gevonden om de tijd/behoefte die het gokken vervulde, in te vullen?

Ik werk momenteel twee jaar fulltime in de keuken van een restaurant waar ik enorm veel voldoening uithaal, iets wat je me vroeger nooit zou zien doen. In herstel van mijn verslaving zit ik ook met enorm grote drang om andere mensen te helpen die een afhankelijkheid hebben van gokken, ik wil laten zien dat het ook kan zonder en wil hoop en energie uistralen. Door als gastspreker aan preventiewerk te doen omtrent gokken hoop ik ook het taboe wat er heerst in de maatschappij over gokverslaving te doorbreken. Naast deze activiteiten volg ik ook nog een opleiding als ervaringsdeskundige in de verslavingszorg. Mijn dagen zijn goed gevuld en zorgen voor een goede balans in mijn doen en laten.

 

Laatste vraag, Arne: Je was relatief jong toen je met gokken in aanraking kwam. Hoe zouden volgens jou jongeren beter voorgelicht en begeleid kunnen worden, om situaties zoals die van jou zo veel mogelijk te voorkomen?

Ik vind het zeer belangrijk om preventief te werk te gaan bij de lagere scholen, leeftijdsgroep 12 tot 18-jarigen. Momenteel organiseer ik met CAD LIMBURG preventieve workshops zodat jongeren op de hoogte zijn van de risico’s die er liggen bij het gokken. Iets wat zeer belangrijk is in tijden waar zij overspoeld worden door reclames van online gokkantoren.

 

 

Eerdere interviews met ervaringsdeskundigen in deze serie:

In Gesprek over Gokverslaving met… Hanna Haspels
In Gesprek over Gokverslaving met… Laurens Veltman. Deel 3: Visie & Oplossingen
In Gesprek over Gokverslaving met… Laurens Veltman. Deel 2: Pokerverslaving
In Gesprek over Gokverslaving met… Laurens Veltman. Deel 1: Gameverslaving
In Gesprek over Gokverslaving met… Jessica Broekhuis. Deel 2: Zorg, Preventie, Beleid
In Gesprek over Gokverslaving met… Jessica Broekhuis. Deel 1: Persoonlijke Ervaringen
In Gesprek met… Een voormalig gokverslaafde. Deel 3: Ervaringen met Verslavingszorg
In Gesprek met… Een voormalig gokverslaafde. Deel 2: Vier vragen over Politiek & Regulering
In Gesprek met… Een voormalig gokverslaafde. Deel 1: Persoonlijke gokervaringen

 

Tekst: Rolf Slotboom
Foto’s & posters “Fellow Support” via Arne Nilis