Door Yvon Jansma

 

In deel 1 van deze serie vroeg Rolf Slotboom aan Yvon Jansma een terugblik op de laatste jaren van Centrum voor Verantwoord Spelen. Zaken die de revue passeerden: preventie van gokverslaving, het slepende proces van regulering van online kansspelen, en het verbinden van partijen die niet van nature met elkaar verbonden zijn.

In dit tweede en laatste deel zijn de rollen omgedraaid, en antwoordt Rolf zeven vragen van Yvon. Vragen over Rolf’s visie op gokken, poker, politiek en verslaving, en zijn werk voor Centrum voor Verantwoord Spelen (Communicatie, Beleid, Strategie) en PokerBond (woordvoerder).

 

 

Foto ©Gaming In Holland

 

Rolf, veel mensen kennen jou als de pokeraar. Maar wat is jouw achtergrond?

Veel mensen kennen mij inderdaad als de pokeraar die ik jaren ben geweest, en zullen denken dat ik ‘dus’ wel van gokken houd. De waarheid is dat ik juist helemaal niets heb met gokken. Ik heb nog nooit van mijn leven roulette gespeeld, doe mee aan geen enkele loterij, en heb nog nooit ook maar een euro in een gokkast gegooid. Wat ik wél leuk vind zijn strategische spelen, spelen dus waarbij je door eigen kunde, psychologisch inzicht of een slimme tactiek je tegenstanders kunt verslaan.

Dat ik in het poker terecht kwam, was best verrassend. Ik studeerde Communicatiewetenschap aan de UvA, en wilde graag journalist worden. Als bijbaan ging ik in de nacht werken als croupier, terwijl ik tot op dat moment nog nooit in een casino was geweest. Na mijn verhuizing naar Wenen voor een baan als croupier in het grootste pokerhuis van Europa, een plek waar de beste pokerspelers van Europa speelden, was ik plotseling fulltime croupier, maar dit wilde ik niet blijven. Ik dacht: als dit de beste pokerspelers zijn, met relatief zo weinig kennis discipline en emotionele stabiliteit, dan moet ik dat beter kunnen! Ik gaf mijn baan op, en werd professioneel speler.

Maar ook in die hoedanigheid was ik altijd al bezig met wat ik nog steeds doe: helpen verbeteren van omstandigheden voor spelers, en aan de kaak stellen van vermeende misstanden. Jarenlang riep ik in mijn boeken en columns hoe de politiek hun werk beter zouden kunnen doen, en hoe casino’s dienen te handelen om beter op te komen voor hun spelers. Het was niet meer dan logisch dat ik dit op een gegeven moment ook eens in een formele rol zou gaan behartigen.

 

“Ik heb helemaal niets met gokken. Wat ik wél leuk vind zijn strategische spelen, spelen dus waarbij je door eigen kunde, psychologisch inzicht of een slimme tactiek je tegenstanders kunt verslaan.”

 

Hoe kijk je als voormalig professioneel pokerspeler aan tegen gokverslaving?

In de kern niet heel veel anders dan de meeste mensen dit doen, denk ik: als heel erg voor degene die het heeft en voor diens omgeving, en dat in een vroegtijdig stadium gokproblematiek voorkomen prioriteit zou dienen te hebben bij alle betrokkenen.

Er is wel één verschil. Als professioneel pokerspeler ben je constant bezig met het exploiteren van kleine edges: alles waar je op lange termijn winst mee behaalt, draagt bij aan je lange termijn verdiensten. Net zoals casino’s baat hebben dat spelers veel uren maken aan roulette of speelautomaten, heb je er als professionele pokerspeler baat bij dat minder goede spelers blijven doorspelen tegen jou. Dat gezegd hebbend, willen maar weinig casino’s rijk worden aan gokverslaafden, en zo geldt dit voor pokerspelers ook: winnen van iemand met een gokverslaving, dat voelt niet fijn. Het is veel eervoller te winnen van iemand simpelweg omdat je beter pokert dan hij, niet omdat de ander zich niet onder controle heeft en speelt met geld dat hij eigenlijk niet kan verliezen.

Voor mij waren deze laatste gedachten redenen om mij te gaan inzetten voor deze risico- of probleemspelers. Of, beter gezegd, voor de spelers die strikt genomen nog recreatief zijn, maar die wel schurken tegen risicospeler en met het gevaar van zelfs een stap verder richting probleemspeler. Voorkomen dus dat iemand in de problemen raakt, en dit door nuttige tips of handvatten van iemand als ik die weet hoe het is om veel tijd door te brengen in de, al dan niet online, casino’s.

Weet je wat het moeilijkste is voor probleemspelers en risicospelers, maar ook voor recreatieve spelers? Dat er zoveel verleidingen zijn om de verkeerde kant op te gaan! Lichtjes, geluidjes, de spanning dat de volgende draai de winnende kan zijn, de waardering van spelers en employees als je blijft spelen, het voorkomen van de ‘vernedering’ dat je de pokertafel moet verlaten omdat je geld op is. Al deze gedachten spelen continu bij iemand die niet de mentale kracht heeft om met helicopterview en puur analytisch te kijken naar de beslissingen van zichzelf en zijn omgeving. En helaas geldt dat voor de overgrote meerderheid van de mensen, lang niet alleen voor spelers in een casino.

 

“Weet je wat het moeilijkste is voor probleemspelers en risicospelers, maar ook voor recreatieve spelers? Dat er zoveel verleidingen zijn om de verkeerde kant op te gaan!”

 

 

 

Spreker namens “Ik Ben KOA” op ICE, Londen

 

Waarom heb jij de keuze gemaakt je in te zetten voor het Centrum voor Verantwoord Spelen?

Nou, eigenlijk precies om deze redenen: ik wilde spelers helpen die er vaak alleen voor staan, of die het gevoel hebben er alleen voor te staan. Vanuit mijn achtergrond was het logisch dat ik dit eerst alleen deed voor pokerspelers, vanuit mijn rol als woordvoerder van de PokerBond.

In gesprekken met politiek of bij rondetafelmeetings met overheid, politiek, industrie, verslavingszorg, Ministeries en Kansspelautoriteit, gebeurde het steeds vaker dat jij (Yvon Jansma) namens het CvVS en ik namens de PokerBond letterlijk naast elkaar zaten, met een agenda die voor 70 of 80% overlapte: op het punt van bescherming van de kwetsbare speler. Dus toen jij mij vroeg om mij aan te sluiten bij CvVS, hoefde ik daar niet lang over na te denken: het was een logische vervolgstap.

 

“Ik wil spelers helpen die er vaak alleen voor staan, of die het gevoel hebben er alleen voor te staan.”

 

Waar ben jij het meest trots op?

Ik denk: dat ik niet de gemakkelijkste weg heb gekozen. Deze gemakkelijkste weg was geweest: actief blijven als pokerspeler, en gebruik blijven maken van mijn bekendheid om voor mijzelf of voor een aanbieder zoveel mogelijk geld binnen te halen.

Al jarenlang verdien ik veel minder dan wat ik in het poker zou hebben verdiend, en toch voelt het veel beter. Opkomen voor mensen die dit niet altijd zelf kunnen en bijdragen aan goede waarborgen voor preventie van gokproblematiek, daar word ik oprecht blij van.

Belangrijk in dit verband: mijn inspanningen met zowel PokerBond als Centrum voor Verantwoord Spelen voor een passend wettelijk kader voor online kansspelen. Denk ook aan onze Bet.ter app, om spelers de eigen regie over hun spelgedrag te geven. Of, mijn inspanningen als frontman van Ik Ben KOA. Als honderdduizenden Nederlandse consumenten graag online spelen en als politiek aangeeft dat bescherming van die consumenten zo’n prioriteit is, dan is het ongelooflijk dat zoveel partijen zo lang bewust hebben weggekeken van dit onderwerp, deze ‘hete aardappel’, en simpelweg hebben gedaan alsof de online realiteit niet bestond. Maar vervolgens wel het hoogste woord als er van allerlei kanten wordt gepleit voor normalisering van, en dus regulering van, het online kansspelbeleid. Misschien mijn grootste trots is dat zowel PokerBond als het Centrum voor Verantwoord Spelen een lange adem hebben gehad, en continu op alle belangrijke momenten scherp zijn geweest om te zorgen voor dat kleine beetje sturing in de gewenste richting.

 

“Misschien mijn grootste trots is dat zowel PokerBond als het Centrum voor Verantwoord Spelen een lange adem hebben gehad, en continu op alle belangrijke momenten scherp zijn geweest om te zorgen voor dat kleine beetje sturing in de gewenste richting.”

 

 

Hoe zie jij de toekomst van kansspelen in Nederland?

Ik verwacht een verdergaande toenadering tussen online en landbased. Dit zijn niet twee verschillende dingen, het zijn twee andere verschijningsvormen van hetzelfde product, en waarbij dus ook dezelfde rechten en plichten zouden moeten gelden, o.a. op de gebieden consumentenbescherming, verantwoord spelen en preventie kansspelverslaving.

Verder verwacht ik dat aanbieders nog meer dan ze nu al doen zich zullen richten op recreatieve spelers. Spelers zoals ik, een winnende pokeraar die geld uit de economie haalt i.p.v. geld komt brengen, zullen meer en meer worden geweerd – net zoals dat vroeger ook in de landbased casino’s gebeurde met winnende blackjack of Golden Ten spelers. Kortom, ik verwacht dat de mogelijkheden voor winnende pokeraars of sportwedders om ook op lange termijn goed te blijven winnen, steeds beperkter zullen worden – tenzij ze zich d.m.v. sponsoring verbinden aan een aanbieder.

Ik verwacht dat nieuwe aanbieders op de markt de boel verder zullen ‘opschudden’ en steeds zullen kijken naar nieuwe producten, snelle spelen en koppeling aan amusement. Ik verwacht dat de grenzen tussen social en real money games verder zullen vervagen, net als de grenzen tussen gokken en gamen. Ik verwacht dat omdat marges in het buitenland kleiner zijn dan deze altijd zijn geweest bij een monopolist als Holland Casino, dat in Nederland zowel landbased als online een toenemende concurrentieslag om de consument gaat plaatsvinden, waardoor arbeidsvoorwaarden voor Nederlandse werknemers zullen versoberen. En tenslotte verwacht ik dat ook al deze nieuwe aanbieders een relatief hoog niveau van consumentenbescherming en preventie van gokverslaving zullen waarborgen, niet alleen omdat ze dit wettelijk moeten maar omdat ze graag op een fatsoenlijke manier hun geld willen verdienen.

Best veel voorspellingen, dus. 🙂 Al heb ik nog maar zelden een voorspelling goed gehad, dus zie het maar voor wat het waard is.

 

“Ik verwacht dat ook nieuwe aanbieders een relatief hoog niveau van consumentenbescherming en preventie van gokverslaving zullen waarborgen, niet alleen omdat ze dit wettelijk moeten maar omdat ze graag op een fatsoenlijke manier hun geld willen verdienen.”

 

Je doet ook nog een hoop dingen naast CvVS, en hebt ook nog voldoende plannen. Kun je daar iets meer over vertellen?

Sinds ruim een jaar ben ik woordvoerder van de KNBB, de Koninklijke Nederlandse Biljart Bond. Net als ik vroeger bij de PokerBond heb gedaan, probeer ik ook bij carambole, driebanden, pool en snooker actief bij te dragen aan een positiever en jonger imago – en gelukkig met aantoonbaar succes. En, ik heb voor de KNBB mooi werk mogen verrichten voor dopingpreventie, ten behoeve van een schone biljartsport. Biljarten is echt mijn tweede sport geworden!

Soms speel ik zelf ook nog wel wat poker. Bij grote evenementen doe ik altijd nog mee. Vooral om handen te schudden en voeling te houden met het poker, maar gelukkig kan ik het ook nog een beetje. Eind 2014, al ruim in mijn pokerpensioen, won ik mijn eerste Master Classics titel, en afgelopen jaar op een haar na mijn tweede.

 

Foto ©Holland Casino

 

Wat ik nog graag zou willen is nog meer dan ik nu al doe, is verantwoord spelen breed uitdragen, en het weghalen van het stigma rondom ‘gokken’. Eerlijk laten zien dat ook pure gokspelen voor sommige mensen plezierig kunnen zijn, en dat strategische spelen heel leuk kunnen zijn om krachten te meten, ook als hier sprake is van een bepaalde geluksfactor. Het een hoeft het ander niet uit te sluiten!

Ik heb intussen zes boeken geschreven: vier Engelstalige strategieboeken en twee Nederlandse bundelingen van columns. Ik zou graag beginnen met een column over preventie van gokverslaving, nu eens niet vanuit medische achtergrond, maar vanuit de gedachtegang van een speler. Een column zowel bij zorg als bij tijdschriften of websites van aanbieders, geschreven vanuit het Centrum voor Verantwoord Spelen, om zo bij alle betrokkenen het bewustzijn over gokproblematiek te vergroten. En, ook deze columns dan weer verzameld in een boek om ook het grote publiek te bereiken. De eerste stappen hiervoor zijn overigens al gezet, wie weet komt daar ook iets uit.

 

“Soms speel ik zelf ook nog wel wat poker. Bij grote evenementen doe ik altijd nog mee. Vooral om handen te schudden en voeling te houden met het poker, maar gelukkig kan ik het ook nog een beetje.”

 

Als mensen naar aanleiding van dit stuk contact willen opnemen met jou of met CvVS, hoe kunnen ze dit het beste doen?

Ik ben te bereiken via mijn persoonlijke mailadres van CvVS of via Twitter, Facebook en LinkedIn.